11 maart 2010

Het kriebelt

Ja, het kriebelt enorm, vooral omdat er zoveel leuke dingen aan zitten komen. Zus verjaart, mijn vriend zelfs nog ervoor, het feestje van beide kinderen, de vakantie, de lente, nog eens op bezoek bij mijn broer, …

Buiten lonkt, het trekt aan de mensen, ja, ook aan mij. Ik begin me de laatste jaren meer en meer buitenmens te voelen. Ik kan echt genieten van de buitenlucht, van de natuurgeluiden, maar dan wel de echte, ni op een cd, want da is toch hetzelfde ni.

Zaterdag is het de alombefaamde (hier in de omgeving toch) demo bij een vriendin van me thuis. Het gaat leuk worden, zoveel is zeker en ik ga het zeker ni laten om eens een stapje in de wereld te zetten, de kindjes logeren toch bij mijn vriend. Kortom, de vooruitzichten, zowel voor de hele dichte als de dichte toekomst zien er leuk uit. De toekomst die nog wa verder weg ligt, daar maken we dan wel het beste van. Ik plan wel graag wat vooruit, maar door scha en schande heb ik geleerd daarin niet (meer) te overdrijven. Ik kom niet graag bedrogen uit namelijk.

Bon, ik ga nog wat verder werken, want hoe sneller het werk gedaan is, hoe meer tijd voor ontspanning natuurlijk.

Doeikes

Geen opmerkingen:

Een reactie posten