Ik ben eindelijk een beetje bij

Eerst was er een ziek weekend, ik voelde me gewoon zo slap als een vod, maar dat beterde. Toen kwam het weekend van het bezoek, groot bezoek, lol.

Dat was wel leuk en ik sta nu eenmaal graag in de keuken, dus was het ook wel genieten, maar alles schoof op. Ondertussen ben ik dus een beetje bijgebeend.

Wat ging ik tonen?
De uitdaging van september is eindelijk klaar,net zoals het kraampakketje waar het deel van uitmaakt: een slab met het logo van mijn neef zijn favoriete voetbalploeg, een bodytje met de kleine zijn naam op en een trappelzak voor de koude winter.

Ondertussen (en ook daardoor was de trappelzak, mijn uitdaging voor september, wat later klaar) is mijn dochter zeer tevreden met haar poncho. Ze loopt er te pas en te onpas mee rond. Lekker warm, naar een patroontje van de stoffenbeurs. Het stofje komt echter niet van de stoffenbeurs, maar is een fleece dekentje uit het winkelcentrum (nog een stuk goedkoper en helemaal haar smaak.)

De trappelzak komt uit de knippie, de voorlaatste. Ik vond het gewoon schattig en met de donkere dagen in het vooruitzicht komt een lekker flashy stofje wel van pas.

Morgen vertrekt het pakje naar de andere kant van het land en begin ik aan een ander kraamkado, want mijn nichtje staat ook op bevallen.

Greetz