Waarom?

Waarom is het leven zo moeilijk en raak je op de onmogelijkste momenten verzeild in een rollercoaster van gevoelens? Waarom doe je zelf alles in je macht om voor iedereen het beste te doen en is de reactie van andere mensen zo anders?

Waar is de tijd dat eerlijkheid nog belangrijk was? Waar zijn de momenten dat er nog aandacht besteed werd aan vriendelijkheid en beleefdheid?

Wie hecht er nog waarde aan rechtvaardigheid? Wie leeft er nog mee met andere mensen die het op sommige momenten niet makkelijk hebben (op welk gebied ook)?

Ik heb deze week me bovenstaande vragen meerdere keren door mijn hoofd gehaald en ik moet zeggen dat ik in meerdere mensen uit mijn directe omgeving enorm teleurgesteld ben. Het beste in je medemens zien, is blijkbaar niet meer van deze tijd en eerlijkheid is veel minder belangrijk dan leugens vertellen waar je dan natuurlijk zelf beter uit komt. Mijn hoofd zit vol met vragen die nooit een antwoord zullen krijgen omdat de vragen zelf voortkomen uit leugens die door de verspreiders zelf blijkbaar geloofd werden. Hoe kan een vertrouwensrelatie ontstaan als er enkel leugens aan de basis liggen?

Gelukkig zijn er in deze zelfde week ook mensen waar je positief door verbaasd wordt en waaraan je net dat beetje energie kan aan ontlenen om weer effe door te gaan.

Ik weet het, ik klink redelijk zwaarmoedig, maar het is echt niet het leukste gevoel om voor voldongen feiten gesteld te worden die een effect hebben op je directe omgeving, maar waar je zelf niets aan kan veranderen.

Greetz