Een dag met een groot gemis...

Klonk ik vanmorgen nog opgewekt en vol energie, het is nu heel wat anders. De drukte maakte dat er niet veel tijd is om na te denken over anderen dingen dan waarmee je bezig moet zijn. Maar afgelopen zaterdag zou normaal gesproken mijn grootmoeder (meter ook, ons pekke) 91 geworden zijn, moest ze niet overleden zijn 5 jaar geleden.


Ze verjaarde ieder jaar rond Moederdag en in bepaalde mate telde ze ook als mijn moeder, want ik heb ze altijd bij ons thuis geweten. Of wij bij hen toen het huis van mijn ouders nog niet klaar was. Nadien, toen het klaar was en mijn oudste broertje (dat ondertussen een kop groter is dan ik) geboren werd, moest ze een operatie ondergaan en kwamen ze (zij en bompa natuurlijk) logeren tijdens de revalidatie. De revalidatie verliep goed, maar ze zijn nooit weggegaan tot ze hun laatste reis maakten.

Ik mis haar enorm, meestal op onverwachte momenten. Pekke, waar je ook bent, we zijn je zeker niet vergeten!

Greetz